Regie: Weronika Tofilska/Josephine Bornebusch
De titel vond ik nogal melig, of misschien juist pretentieus – ik ging in ieder geval niet meteen ‘aan’ op deze miniserie. Gelukkig waagde ik gisteravond toch een poging. Ik raakte verstrikt in het waargebeurde verhaal van komiek Richard Gadd, die jaren gestalkt werd (Baby Reindeer blijkt een van de bijnamen die zijn stalker hem heeft gegeven). Ik heb alle zeven afleveringen in één avond gekeken.
Gadd heeft de serie zelf geschreven en speelt ook nog zelf de hoofdrol. Je zou verwachten dat hij zichzelf dan allerlei leuke eigenschappen toedicht en de held uithangt, maar niets is minder waar, Gadd spaart zichzelf totaal niet. Donny Dunn, zoals zijn personage in de serie heet, is nogal een loser – althans, dat vindt hij zelf vooral. Hij ambieert een carrière als komiek, maar komt niet aan de bak. Hij woont in bij de moeder van een ex en werkt in een café om rond te komen. Tijdens een van zijn diensten komt er een verdrietige vrouw binnen die hij een kopje thee geeft – en dat is het begin van zijn rare vriendschap met Martha (Jessica Gunning), die een ontregelende wending krijgt en hem dwingt een diep trauma onder ogen te zien. In dezelfde periode krijgt hij een relatie met een transvrouw, Teri (Nava Mau) die hem ook niet weg laat komen met zijn ontkenningen van de feiten. Het acteerwerk van alle drie is overigens echt indrukwekkend.
De Britse serie, van de makers van The End of the F*cking World, is heel knap gemaakt. Hij is vlot, soms geestig, vaak luchtig, terwijl er toch hele heftige dingen aan bod komen. Ik vind het ook bijzonder, belangrijk en een teken van deze tijd dat een man openlijk vertelt over seksueel misbruik en het zelfs in beeld brengt. Vrouwen delen het al niet makkelijk, voor mannen is dat nog veel lastiger. Gadd vertelt niet alleen dat het gebeurd is en hoe, maar vertelt ook hoe hij er nadien mee heeft geworsteld en stelt zich daarin heel kwetsbaar op – heel belangrijk om te zien voor andere overlevers. Dit bewijst maar weer dat er niets krachtigers is dan kwetsbaarheid.
Na het uitkomen van de serie ontstonden er ware klopjachten op wie de echte Martha zou kunnen zijn, en wie de misbruiker is die in de serie Darrien heet. Gadd plaatste daarop een statement op zijn social media waarin hij opriep te stoppen met het beschuldigen van mensen, omdat dat niet het punt is van de serie. Terecht: de aandacht zou moeten gaan naar de overlevers en niet naar de daders.
Deze serie op IMDb
Klik hier om te zien waar deze serie te zien is
