Regie: John Badham
Vietnam-veteraan Frank Murphy is helikopterpiloot bij de Los Angeles Police Department. Kort nadat hem een klungelig groentje als copiloot is toegewezen, zijn ze tijdens een patrouillevlucht getuige van een overval op een gemeenteraadslid. Omdat ze tijdens diezelfde vlucht ook een tijd voor het raam van een blote vrouw hebben gehangen, worden ze geschorst – maar dat duurt niet lang: ze worden geselecteerd om testvluchten uit te voeren in een nieuw type helikopter met de bijnaam Blue Thunder. De zwaarbewapende helikopter beschikt over allerlei moderne snufjes, zoals thermische infraroodscanners, unidirectionele microfoons en camera’s, ingebouwde mobiele telefoon, computer en modem, een videocassetterecorder en een ‘fluistermodus’ waarmee de helikopter geruisloos kan vliegen, en is bedoeld voor gebruik bij mogelijk grootschalige incidenten en terroristische dreigingen tijdens de Olympische Zomerspelen van 1984. Al snel blijkt dat er sprake is van een duister complot rond de nieuwe helikopter.
Ik zag de film toen ik jong was (de Kijkwijzer bestond nog niet) en was zwaar onder de indruk. Ik vond de auto van Murphy, de Blue Thunder-helikopter met z’n fluistermodus en alle andere snufjes geweldig. Ik kende de naam van de hoofdrolspeler, Roy Scheider, al van Jaws (1975) en vond hem nu zo mogelijk nog stoerder, en dus besloot ik helikopterpiloot te worden als ik later groot was. Ik beschouwde Blue Thunder dan ook jaren als een Goeie Film en vertelde dat ook aan al mijn vrienden.
Nu, ruim veertig jaar later, heb ik de film voor het eerst opnieuw gezien. Ik begrijp mijn kinderlijke enthousiasme volkomen: het is een kinderlijk simpele actiefilm. De personages en het verhaal zijn allebei even eendimensionaal, de slechteriken zijn meteen herkenbaar, er worden ongemotiveerde en onlogische keuzes gemaakt, dialogen zijn vlak en geforceerd, nergens is sprake van enige opbouw, verdieping of nuance. Het enige wat ertoe doet is het vertoon van glimmend materieel en de actie, waarbij er van alles wordt opgeblazen en kapotgeschoten. Het absolute hoogtepunt is de spectaculaire helikopter-achtervolging tussen Frank Murphy en zijn aartsvijand, kolonel Cochrane (Malcolm McDowell) – en wat boeit het dan dat de film in alle andere opzichten rammelt.
De film was direct na het uitkomen een groot commercieel succes, en het jaar erna werd er een serie uitgebracht (die na 11 afleveringen werd gecancelled door tegenvallende kijkcijfers). Eind 2024 ging er een hardnekkig gerucht rond in filmland dat Christopher Nolans volgende film, waar Tom Holland en Matt Damon voor gecast zijn, geïnspireerd zou zijn door Blue Thunder, maar dat bleek niet waar: The Odyssey (verwacht in de zomer van 2026) is gebaseerd op de Griekse mythologie.
Wat Blue Thunder – naast dat het een mooie jeugdherinnering is – voor mij bijzonder maakt is dat het scenario is geschreven door Dan O’Bannon, de bedenker van Alien (1979). Daar kun je meer over lezen in het artikel De perfecte chaos: de geboorte van een sci-fi meesterwerk.
Toch kan ik Blue Thunder geen hoge score geven, het is gewoon geen beste film. Maar leuk is -ie wel!
Deze film op IMDb
Klik hier om te zien waar deze film te zien is
