Regie: Jennifer Kent
Amelia woont na het overlijden van haar man alleen met haar zoontje Samuel. Ze is lief, geduldig en begripvol – de ideale moeder. Haar zoontje is een beetje zonderling, hij is niet zo goed met andere kinderen en heeft een fascinatie voor goochelen en monsters: zijn hele kamer hangt en staat vol met monster- en goochelrelikwieën, in zijn vrije tijd knutselt hij wapens in elkaar om monsters te verslaan en ’s avonds wordt hij graag voorgelezen uit griezelverhalen. Op een dag staat er ineens een vreemd boek tussen zijn andere boeken: The Babadook. Vanaf het moment dat zijn moeder hem eruit voorleest beginnen er dingen mis te gaan in huis, en moeten moeder en zoon het gevecht met de Babadook aangaan. Hoe vaak Amelia het boek ook probeert te vernietigen, het komt steeds terug.
Er zit meteen al vaart in de film en er wordt mooi naturel geacteerd door Essie Davis (Amelia). Noah Wiseman (Samuel) overtuigt minder, doordat hij – of liever gezegd de regisseur – het niet overal voor elkaar krijgt om niet te glimlachen in ernstige scènes. Het is geen traditionele horrorfilm: hoewel de griezelfactor hoog is en er flink wat schrikmomenten inzitten, vond ik het vooral heel verdrietig toen ik eenmaal doorhad wat de Babadook eigenlijk was (en dat was al vrij snel, iets te snel naar mijn zin). Het deed me een beetje denken aan The Sixth Sense waar ik ook heel erg te doen had met het jongetje dat zo’n zware last te tillen heeft, maar in The Babadook is de clou veel reëler. Als je zin hebt in een avondje flink griezelen, zeker doen.
Deze film op IMDb
Klik hier om te zien waar deze film te zien is
