Regie: Pascal Laugier
Beth, een schrijfster van horrorverhalen en groot fan van H.P. Lovecraft, leidt een gelukkig leven met haar man en zoontje. Enige minpuntje is dat ze geplaagd wordt door een zwaar jeugdtrauma. Als ze op een dag gebeld wordt door haar zus Vera, die totaal overstuur is, besluit ze terug te gaan naar het huis van haar jeugd, waar haar moeder en zus zijn blijven wonen na de tragische gebeurtenissen. Daar wacht haar een onaangename verrassing.
Verwacht geen jumpscares of een plat griezelverhaal met een huis waar nare dingen gebeuren. Al vóór de helft zit er een fijne twist in, die de film een extra dimensie geeft.
Incident in a Ghostland, een Frans/Canadese coproductie, is geschreven en geregisseerd door de Franse filmmaker Pascal Laugier, die in 2012 The Tall Man met Jessica Biel afleverde (matig ontvangen maar best spannend). Ik heb het exacte budget van de film niet kunnen achterhalen, maar hij oogt hier en daar alsof er niet veel was, zoals de make-up (die ook met een bescheiden budget echt veel en veel beter had gekund) en de opening is bijna amateuristisch te noemen. Ondanks dat is het een gelaagd verhaal dat met bevlogenheid verteld wordt, de spanningsboog strak houdt en op sommige punten zelfs ontroert. Zoals ik elders op de site ook al citeerde: liever een met overgave en gevoel gezongen valse noot dan een technisch perfect lied dat niet raakt.
Vals is – ie hier en daar wel. De dialogen hadden wat beter uitgewerkt kunnen worden, en waarom de twee gijzelaars doen wat ze doen blijft een raadsel – jammer, wat het zijn uitgesproken excentrieke figuren in een geweldig vervoermiddel. De hoofdpersonages worden in de eerste scènes met een paar pennenstreken wél goed uitgewerkt, zodat hun reacties op elkaar volgbaar zijn. Het acteerwerk van Emilia Jones (Locke & Key, Brimstone), Taylor Hickson (Deadpool) en de Canadese zangeres Mylène Farmer als moeder Pauline is prima, zeker als je nagaat wat een zware scenes de jongste twee moesten spelen.
Dat is ook mijn grootste kritiek op de film: de hoeveelheid extreem en seksueel geladen geweld tegen de twee jonge vrouwen dat in beeld wordt gebracht*. Eén geweldsscene was voldoende geweest om hun penibele situatie te schetsen. Gelukkig blijken de zussen waardige tegenstanders, dat maakt het iets draaglijker.
Al met al is het geen topfilm, maar als je van griezelverhalen met een twist houdt zul je je zeker niet vervelen.
*) Waarom geweld tegen vrouwen in de media ons als samenleving geen goed doet, kun je hier lezen.
Deze film op IMDb
Klik hier om te zien waar deze film te zien is
